Het bleef door haar hoofd spoken: hoe kon ze die individuele boom op film krijgen? Het werd snel duidelijk dat het filmen van een eenvoudig, rustgevend fenomeen als een oude boom enkele technologische hoogstandjes zou vergen.
Curator Eva Wittocx: "Uiteindelijk heeft ze de boom met zes camera’s vanop hoogtewerkers gefilmd. Achteraf heeft ze de fragmenten zo waarheidsgetrouw mogelijk geprojecteerd. De boom wordt horizontaal getoond, omdat hij in een door mensen gebouwde omgeving nooit rechtop kan staan." De projectoren zijn duidelijk zichtbaar, om te benadrukken welke rol technologie heeft gespeeld in de presentatie van dit ‘pure’ natuurbeeld. "De installatie toont goed aan hoe technologie een verlengstuk van ons oog kan zijn."
Mogelijkheid tot liefde
Ook Ahtila’s recentste werk is in M te zien, en werd door het museum gecoproduceerd. Potentiality for love vult opnieuw een hele zaal en bestaat uit verschillende delen. Het opvallendst is een groot scherm waarop een vrouw door het luchtledige lijkt te zweven: een moederfiguur die naderbij komt. "Ik ga terug naar de geboorte. Dan komt er afstand tussen moeder en kind, maar evengoed ontstaat op dat moment de mogelijkheid om lief te hebben."
